W południowo-wschodniej części Gryfina rozciągają się malownicze wzniesienia. To dawny brzeg pradoliny Odry popularnie dziś zwany „Górką Miłości”, z licznymi ścieżkami spacerowymi. Nie wszyscy wiedzą jednak, że to miejsce z ciekawą historią owiane legendami.
Część tego wzniesienia, która znajdowała się najbliżej miasta w przeszłości nazywana była „Wzgórzem Szubienicznym” (Galgenberg) i nawiązywała do stojącej tu w dawnych czasach miejskiej szubienicy. Również szubienicy ale i zakopanego w tym miejscu skarbu dotyczy jedna z bardziej znanych w Gryfinie legend.
Zabudowa pojawiła się tutaj dopiero na początku dwudziestego wieku. Wtedy, na tych wysoko położonych terenach z otwartym widokiem na miasto i rzekę zbudowano między innymi schronisko młodzieżowe, a także kort tenisowy.
Dalej w stronę południa wzniesienia nazywano „Cesarską Górą”, „Byczymi Górami” i „Czarcią Górą”. Na tej ostatniej na początku XVIII wieku powstał pierwszy na tych terenach wiatrak. W 1945 roku to miejsce było pierwszym punktem obrony miasta przed nacierającymi wojskami radzieckimi.
Obecnie teren Górki Miłości poddano rewitalizacji zmieniając obszar w miejsce rekreacyjne. Zachowano przy tym pierwotny układ ścieżek i istniejącą tu zieleń dodając jednak sporo nowości. Szlak spacerowy, Plac Zakochanych, plac spotkań, ławki, place rekreacyjne, tablice informacyjne, punkt widokowy, a do tego karmniki, budki lęgowe, domki dla owadów, nowe nasadzenia oraz oznakowania tabliczkami informacyjnymi występujących gatunków drzew. Wszystko to sprawia, że teren stał się popularnym miejscem spacerów i odpoczynku. Nic dziwnego, z tego miejsca roztacza się spektakularny widok w pierwszym planie na miasto, a dalej na Międzyodrze.
